کاربرد مدل پایدار در انتخاب پرتفوی بهینه سهام

در این مقاله، با استفاده از رویکرد بهینه سازی پایدار، که بر خلاف سایر رویکردهای بهینه سازی در شرایط عدم اطمینان، فرضی در مورد توزیع احتمال پارامترهای مدل نمی نماید و برای هر پارامتر یک مجموعه عدم قطعیت تعریف می کند؛ به بررسی مساله انتخاب پرتفوی پرداخته شده است. مدل ارائه شده در مقاله دارای پارامتری است که می‍ تواند میزان محافظه کاری سرمایه گذار در انتخاب پرتفوی را کنترل نماید. به منظور بررسی عملکرد مدل از داده های مربوط به 50 شرکت فعال تر سه ماه اول سال 1392 بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. نتایج آزمون خارج از نمونه در پژوهش نشان دادند که پرتفوی پایدار نسبت پرتفوی روی مرز کارای مارکویتز (که بازده مورد انتظار آن برابر با بازده مورد انتظار پرتفوی پایدار است) بر اساس شاخص شارپ، عملکرد بهتری داشته است.